POLSKA TO MÓJ DOM

W tym tygodniu porozmawiamy o Polsce. Przedszkolaki dowiedzą się, jakie są polskie symbole narodowe oraz co to oznacza, że należy je szanować. Stojąc na baczność, będą słuchać polskiego hymnu – Mazurka Dąbrowskiego, zrobią małą flagę i godło, poznają znaczenie słowa patriota. Dzieci dowiedzą się o tym, czym jest mała ojczyzna, wymienią jej elementy (charakterystyczne miejsca, piosenka, taniec…) i zaznaczą na mapie. Będą uczyć się wiersza Władysława Bełzy Katechizm polskiego dziecka. Dzieci poznają informacje o Warszawie – stolicy Polski. Będą słuchały legendy Wars i Sawa, będą oglądały herb Warszawy i lepiły warszawską Syrenkę z plasteliny. Będą śpiewać w różny sposób: ciszej, głośniej, wolniej, szybciej, cienkim głosikiem, grubym głosem. Będą oglądały mapę fizyczną Polski i dowiedzą się, co oznaczają zaznaczone na niej kolory (niebieski – morze, rzeki i jeziora; brązowy – góry; zielone – niziny). Bawić się będą jeżdżąc pociągiem po Polsce .

1. 1.  Dlaczego trzeba szanować flagę?

CELE OGÓLNE: rozwijanie poczucia więzi dzieci z „małą ojczyzną”; zapoznanie dzieci z symbolami narodowymi

Cele operacyjne:

- uważnie śledzi treść opowiadania

- odpowiada na pytania zwracając uwagę na prawidłowe budowanie zdań

- poznaje symbole narodowe

- wie, dlaczego należy szanować flagę

• „Kocham miejsce, w którym mieszkam!” – rozmowa na temat okolic miejsca zamieszkania dzieci. R. zadaje dziecku pytania: Co znaczy słowo „ojczyzna”? (wszystko wokół nas) Co dla nas jest „małą ojczyzną”? (dziecko wymienia wszystkie elementy, które kojarzą im się z miejscem zamieszkania). R. prezentuje dziecku mapę Polski. Opowiada, gdzie znajdują się góry, a gdzie jest morze. R. wstążką zaznacza na mapie Polski obszar, w którym znajduje się dom i przedszkole. Dziecko ogląda zdjęcia przedstawiające charakterystyczne miejsca w regionie, w którym mieszka. Dziecko kończy zdanie: Kocham moją „małą ojczyznę”, bo…

„Dlaczego trzeba szanować flagę?”– szukanie odpowiedzi na pytanie na podstawie doświadczeń dziecka i opowiadania Kotylion.

Opowiadanie „Kotylion” - Piotr Wilczyński 

Pani Kasia opowiadała nam w przedszkolu o naszych barwach narodowych i o różnych symbolach. – A to jest nasze godło, czyli znak wszystkich Polaków – i pokazała na obrazek, który wisi na ścianie w naszej sali. – Jak myślicie, co on przedstawia? – To jest ptak, bo ma skrzydła i dziób – zawołała Helcia. – Proszę pani, a co to za ptak? – spytał Bartek. – Naszym godłem jest biały orzeł – odpowiedziała pani – i właśnie teraz nauczymy się pięknego wiersza, który zna każdy Polak. Słuchajcie, a potem będziemy powtarzać:

— Kto ty jesteś?— Polak mały

.— Jaki znak twój?— Orzeł Biały

— Gdzie ty mieszkasz?— Między swemi.

— W jakim kraju?— W polskiej ziemi.

— Czym ta ziemia?— Mą Ojczyzną.

— Czym zdobyta?— Krwią i blizną.

— Czy ją kochasz?— Kocham szczerze.

— A w co wierzysz?— W Boga wierzę.

Kto ty jesteś? (słowa) piosenka do słów St. Bełzy

https://www.youtube.com/watch?v=NREwvjzaRc8

Pani Kasia mówiła, że pojutrze będzie Święto Flagi, i że wtedy nie będziemy szli do przedszkola. Za to wszyscy, to znaczy mama, tata, dziadek i ja, pójdziemy oglądać obchody. Ale na razie musimy się do tego święta przygotować. Bo my też chcemy pokazać, że jesteśmy dumni z naszej flagi.

Gdy wróciłem z przedszkola, całe popołudnie robiliśmy z dziadkiem świąteczne dekoracje. – Mamo, mamo, zobacz – pomachałem do mamy flagą. – Piękna flaga. Sami ją zrobiliście? – Mama uśmiechnęła się. Dziadek właśnie wszedł do pokoju. – Tak Grażynko, a za chwilę będziemy robić dla nas wszystkich kotyliony.

– Dziadku. Co to jest kotylion? – spytałem. – Kotylion to jest taka kokarda w kształcie koła. Nosi się go na czapce albo przypięty do ubrania. To jest taki symbol, patriotyczna odznaka. Nasza kokarda narodowa ma te same kolory co flaga. Kolor biały to kolor naszego białego orła, a czerwony to kolor tarczy, na której tego orła się przedstawia – dziadek tłumaczył mi cierpliwie. Usiedliśmy przy stole. Dziadek wycinał nożyczkami kółka małe i duże. – Michałku. Podaj mi, proszę, klej – powiedział dziadek. Nakleiliśmy białe, bibułkowe środki, a jak tylko wyschną, przyczepi się agrafki do przypięcia i będą gotowe.

Dziś od samego rana nie mogłem spokojnie usiedzieć. Po prostu nie mogłem się doczekać ,kiedy już będą te obchody. Wzięliśmy ze sobą flagę, tę którą zrobiłem wczoraj z dziadkiem. I wszyscy mieliśmy przypięte do kurtek kotyliony. Przyjechaliśmy na Plac Zamkowy i właśnie zaczęły się pokazy. Żołnierze w zielonych mundurach chodzili parami, a potem czwórkami ,i robili różne sztuczki z karabinami. – To jest pokaz musztry paradnej – powiedział dziadek. – A co to musztra, dziadku? – Musztra to jest taki trening. Żołnierze muszą być dobrze wyszkoleni i bardzo sprawni. Ćwiczą więc razem na poligonie, żeby byli wytrzymali. Podczas różnych świąt pokazują taką musztrę i możemy wtedy zobaczyć, jak są wytrenowani, żebyśmy mogli być z nich dumni i czuć się bezpiecznie. A potem tata jeszcze powiedział, że to jest bardzo ważne, żeby wiedzieć, kim jesteśmy, gdzie jest nasza ojczyzna. Wtedy lepiej i chętniej pracujemy dla siebie nawzajem, bo wszyscy razem budujemy Polskę.

– A wiesz, Michałku, że nie zawsze była Polska. Było tak kiedyś, że chciano nam zabrać ojczyznę. Były wojny i powstania, ale dziś mamy wolny kraj i musimy znać naszą historię. I dlatego świętujemy naszą flagę, bo to jest znak wszystkich Polaków. Nagle w górze zahuczało tak, że nic nie było słychać. Wszyscy popatrzyliśmy na niebo, a tam nad nami przeleciało sześć samolotów, równiutko jeden nad drugim. I naraz wypuściły smugi kolorowego dymu. Trzy samoloty wypuściły biały, a trzy czerwony dym i na niebie z tego dymu powstała wielka biało-czerwona flaga. I machaliśmy do pilotów naszymi flagami, które zrobiliśmy z dziadkiem. Potem poszliśmy na spacer i lody.

Wieczorem, kiedy już leżałem w łóżeczku, przyszedł do mnie tata. Co wieczór przychodzi, żeby mi poczytać bajkę. Czasami też mi opowiada różne ciekawe historie. – Tatusiu, a dlaczego Orzeł Biały jest naszym znakiem? – spytałem. – Opowiem Ci legendę o trzech braciach. Dawno temu nasi przodkowie wędrowali w poszukiwaniu krainy, w której mogliby zamieszkać. Ich wodzami byli bracia: Lech, Czech i Rus. Pewnego dnia przybyli do pięknej doliny, gdzie rosły piękne lasy, płynęły wartkie rzeki pełne ryb, a ziemia była urodzajna. Słońce już zachodziło i zabarwiło niebo na czerwono. Nagle w górze dał się słyszeć krzyk jakiegoś ptaka. Bracia podnieśli głowy i ujrzeli krążącego nad ich głowami białego orła. Wtedy Lech powiedział: – To jest dla mnie znak, że ze swoim ludem mam zostać w tej ziemi. Bracia pożegnali się serdecznie. Czech wraz ze swoim plemieniem poszedł na południe, a Rus na wschód. Lech zaś zbudował warowny gród nieopodal wielkiego, starego dębu, na którym było gniazdo tego orła i nazwał ten gród Gnieznem. Na pamiątkę tamtego wydarzenia Lech przyjął znak białego orła na czerwonym tle, jako herb swojego państwa, a my jesteśmy potomkami Lecha.

Nauka rymowanki:

Jestem dumny, mówię wam, flagę niosę dzisiaj sam.

 Biel i czerwień barwy dwie, każdy Polak o tym wie.

Dziecko mówi, jakie kolory ma flaga Polski oraz co znajduje się na godle. Wypowiada się na temat: „Dlaczego należy szanować flagę”.

• „Polskie symbole narodowe – flaga i herb” . Dziecko wycina flagę, przymocowuje do niej plastikową rurkę. Wycina godło, podkleja je taśmą i przykleja do bluzki.

Poproszę Was, abyście nosiły herb przez cały tydzień.

Po południu 

• Katechizm polskiego dziecka – utrwalenie wiersza Władysława Bełzy. Katechizm polskiego dziecka

Rodzic pomaga dziecku, które miało trudności z trzymaniem nożyczek. Proponuje mu cięcie według linii: prostej, falistej, jednostajnie zygzakowatej.

- dziecko niech wykona kotylion (kokardę narodową) . Średnica kokardy narodowej powinna wynosić 4–6 cm, powinna składać się z dwóch okręgów – białego centralnego oraz okalającego go czerwonego (symbol godła Królestwa Polskiego: białego orła na czerwonym polu).

Kto ty jesteś? - Film edukacyjny dla dzieci - Lulek.tv

https://www.youtube.com/watch?v=58IaxG-4S3M