Terapia psychologiczna w przedszkolu obejmuje szeroki zakres działań mających na celu wspieranie rozwoju emocjonalnego, społecznego i poznawczego dziecka. Jej zadania są dostosowane do wieku i możliwości dzieci oraz współpracy z rodzicami i nauczycielami. 

Zadania psychologa przedszkolnego:

Wsparcie emocjonalne, rozwijanie umiejętności społecznych:

 - Pomoc w rozpoznawaniu, wyrażaniu i kontrolowaniu emocji;

 - Wzmacnianie poczucia własnej wartości i bezpieczeństwa emocjonalnego;

 - Nauka współpracy, empatii, rozwiązywania konfliktów i komunikacji z rówieśnikami;

 - Praca nad lękami (separacyjnym, przed wystąpieniami, nowymi sytuacjami).

Obserwacje dzieci:

 - Prowadzenie obserwacji dziecka w różnych sytuacjach – zabawa, zajęcia, relacje z rówieśnikami;

 - Identyfikowanie trudności emocjonalnych, społecznych, poznawczych lub rozwojowych;

 - Opracowanie opinii psychologicznej i rekomendacji dla rodziców i nauczycieli.

Prowadzenie zajęć indywidualnych i grupowych:

 - Terapia indywidualna – praca nad konkretnymi trudnościami (nadpobudliwość, nieśmiałość, agresja);

 - Zajęcia wspierające rozwój emocjonalno- społeczny (bajkoterapia, arteterapia, muzykoterapia)

Współpraca z rodzicami:

 - Konsultacje dla rodziców dotyczące rozwoju i zachowania dziecka;

 - Wsparcie w rozwiązywaniu problemów wychowawczych;

 - Psychoedukacja rodziców – spotkania tematyczne, zorganizowanie „Kącika dla rodziców”, „Biblioteczki pedagogiczno-psychologicznej”.

Współpraca z nauczycielami i specjalistami:

 - Udzielanie wskazówek dotyczących pracy z dziećmi o specjalnych potrzebach edukacyjnych;

 - Udział w zespołach ds. pomocy psychologiczno-pedagogicznej;

 - Wspieranie nauczycieli w radzeniu sobie z trudnymi zachowaniami dzieci;

 - Opracowanie planu terapii dziecka.

Profilaktyka i promocja zdrowia psychicznego:

 - Prowadzenie zajęć grupowych z zakresu emocji, empatii i współpracy;

 - Kształtowanie pozytywnych postaw społecznych i prozdrowotnych;

 - Wspieranie atmosfery bezpieczeństwa, akceptacji i wzajemnego szacunku w grupie przedszkolnej.

ROZWÓJ SFERY EMOCJONALNEJ U DZIECI W WIEKU PRZEDSZKOLNYM

3 LATEK

Rozwój sfery emocjonalnej u 3-latka jest kluczowym aspektem, ponieważ wpływa na zdolność do rozpoznawania, wyrażania i radzenia sobie z emocjami:

 - Dziecko rozpoznaje i nazywa podstawowe emocje: złość, radość, smutek;

 - Rozwija zdolności do wyrażania swoich emocji w sposób słowny i niewerbalny, na przykład poprzez mowę, mimikę czy gesty;

 - Wykazuje zmienność nastrojów – od histerycznego płaczu do euferycznego śmiechu.

Wspieranie rozwoju emocjonalnego trzylatka obejmuje bycie dostępnym dla dziecka, zachęcanie do wyrażania emocji, nazywanie ich oraz modelowanie zdrowego radzenia sobie z nimi. Ważne jest tworzenie bezpiecznego środowiska emocjonalnego, w którym dziecko może swobodnie wyrażać swoje emocje.

Samoregulacja emocji to kluczowa umiejętność, którą trzylatek może rozwijać w celu zarządzania swoimi uczuciami w sposób odpowiedni i konstruktywny. 

Wspieranie rozwoju samoregulacji emocji u trzylatków polega na byciu przy nim podczas trudnych momentów, modelowaniu pozytywnych zachowań w radzeniu sobie z emocjami oraz zachęcaniu do rozmów na temat uczuć i strategii ich zarządzania. Ważne jest, aby tworzyć otwarte otoczenie.

4 LATEK

Rozpoznawanie emocji u 4latka to proces, w którym dziecko zyskuje zdolność do rozumienia i identyfikowania emocji u siebie i innych.

 - Rozpoznaje podstawowe emocje i identyfikuje je u innych poprzez głos i mimikę;

 - Zdaje sobie sprawę z własnych emocji mówi, że jest szczęśliwy, smutny, przerażony;

 - Stopniowo zyskuje zdolność do rozpoznawania bardziej złożonych emocji, takich jak zaskoczenie, zażenowanie czy niepewność.

Wspieranie rozwoju sfery emocjonalnej u czterolatka to zachęcanie do rozmów o emocjach, okazywanie zrozumienia i wsparcia w różnych sytuacjach, a także nauczanie zdrowych strategii radzenia sobie z emocjami.

Samoregulacja emocji u czterolatka to proces, w którym dziecko zyskuje umiejętność rozpoznawania, kontrolowania i radzenia sobie z własnymi emocjami.

Wspieranie rozwoju samoregulacji emocji u czterolatka to zachęcanie do otwartych rozmów o emocjach i wsparcia w trudnych sytuacjach emocjonalnych.

5 LATEK

Rozwój rozpoznawania emocji u pięciolatka to istotny etap w jego rozwoju społecznym i emocjonalnych. Zaczyna coraz lepiej rozumieć i rozpoznawać emocje u siebie i innych, co ma wpływ na jego umiejętność budowania relacji i radzenia sobie z własnymi uczuciami:

 - Rozpoznaje, nazywa emocje wie, co je wywołało;

 - Zauważa i interpretuje wyraz twarzy innych ludzi, co pomaga mu zrozumieć, jakie emocje ktoś odczuwa;

 - Jest w stanie zauważyć zachowanie innych osób i wyciągać wnioski na temat ich emocji;

Pięciolatki często wykorzystują swoją zdolność do rozpoznawania emocji w zabawach i grach. Mogą odgrywać role, naśladując różne emocje, co pomaga im lepiej zrozumieć świat emocji.

Zdolności do rozpoznawania emocji u pięciolatków nadal się rozwijają, dzieci potrzebują wsparcia i okazania zrozumienia ze strony dorosłych. Można wspierać rozwijanie tych umiejętności, rozmawiając z dzieckiem o emocjach, zadając pytania „jak się czujesz?” oraz pomagając dziecku zrozumieć, że emocje są naturalne i ważne w naszym życiu.

Samoregulacja emocji u pięciolatków to proces rozwijający się stopniowo i jest ważnym elementem ich rozwoju społecznego i emocjonalnego:

 - Pięciolatki zaczynają zdawać sobie sprawę z różnych emocji, rozumieją co je wywołuje;

 - Uczą się jak wyrażać swoje emocje w sposób odpowiedni i akceptowalny społecznie;

 - Zaczynają zwracać uwagę na fizyczne oznaki emocji takie jak: drżenie rąk, bicie serca. To pomaga im zrozumieć co się z nimi dzieje;

 - Zaczynają rozumieć emocje innych osób co pomaga w budowaniu zdolności do nawiązywania pozytywnych relacji z rówieśnikami.

Samoregulacja emocji jest ważną umiejętności, która pozwala dziecku radzić sobie z życiowymi wyzwaniami i budować zdrowe relacje. Wspieranie dziecka w procesie rozwijania umiejętności pomaga mu lepiej zrozumieć siebie i innych oraz radzić sobie w różnych sytuacjach emocjonalnych.

6 LATEK

Rozpoznawanie emocji to zdolność do rozumienia i identyfikowania emocji w sobie i innych osobach. Dziecko w tym wieku rozwija swoje umiejętności społeczne i poznawcze, które pozwalają mu na lepsze zrozumienie i reagowanie na różne emocje:

 - Rozpoznaje podstawowe emocje, potrafi je odróżnić na podstawie wyrazu twarzy, tonu głosu i gestów;

 - Dziecko zaczyna rozumieć, że emocje są reakcją na określone wydarzenia lub sytuacje;

 - Zaczyna rozumieć, że emocje mogą się zmieniać w ciągu czasu np. po smutku może pojawić się radość, a po złości spokój.

Samoregulacja emocji to zdolność do rozpoznawania, kontrolowania i wyrażania swoich emocji w sposób odpowiedni do sytuacji. Dziecko w tym wieku rozwija umiejętności emocjonalne, które pozwalają mu radzić sobie z różnymi uczuciami w sposób zdrowy i społeczne akceptowalny:

 - Dziecko uczy się jak kontrolować emocje, próbuje uspokajać się w trudnych chwilach;

 - Uczy się radzić sobie z frustracją i porażkami. Może próbować znaleźć rozwiązania problemów lub zwracać się o wsparcie do dorosłych;

 - Zaczyna rozumieć związki przyczynowo skutkowe między emocjami a swoimi działaniami.

Samoregulacja emocji jest kluczowym elementem rozwoju emocjonalnego i społecznego dziecka w wieku 6 lat. Wspieranie dziecka w rozwijaniu tych umiejętności poprzez rozmowy, okazywanie zrozumienia i modelowanie odpowiedniego zachowania, jest istotne dla jego zdrowego rozwoju emocjonalnego